Anne Baba ve Çocuklar

Bir süredir herkes Galatasaray'ın şu anki hiyerarşik yapısını ve mevcut durumunu tartışıyor. Feldkamp, 'teknik danışman' ünvanıyla tekrardan Galatasaray bünyesine katıldı, ama ne iş yapar, neye yarar açıklayabilen olmadı ki buna Adnan Polat da dahil. Skibbe'ye sorsanız tek sorumlunun hala kendisinin olduğunu söylüyor...

Şu an Show TV'de son demlerini yaşıyan 6 Pas'ı izliyorum. Ahmet Çakar yalnız kaldığı programda tam randıman gösteremese de programı hala izliyor olmamın yegane nedenidir. Herneyse lafı uzatmadan konuya geçiyorum. Ahmet Hoca, çözümlenemeyen Galatasaray denklemini az önce kendi yöntem ve benzetmeleriyle daha anlaşılır hale getirdi. Gerçi o da çözümleyemedi ama sadeleştirdi diyelim. Dinlerken hoşuma gitti, aklımda kaldığı kadarıyla buradan aktarmaya çalışıyorum.

* * *

Bir adam düşünün, evli. Eşiyle yaşadığı evinde bir kadın çalışıyor ev işlerine yardımcı olmak maksatlı. Zaman içinde bu çiftin arası bozuluyor ve ayrılıyorlar. Erkeğe göre kadını evden kovuyor, kadına sorsanız evi terkediyor. Bir vakit sonra adam ev işleriyle ilgili kadınla bir birliktelik yaşıyor ama çok uzun sürmüyor. Bu birlikteliğin ardından adam daha genç ve güzel bir kadınla evleniyor. Diğer kadın hala evde, görevini yapmaya devam ediyor. Mantık evliliği ürünü bu yeni gelinle evlendikten birkaç ay sonra adam eski karısıyla arayı düzeltiyor. Hem de öyle düzeltiyor ki eski karısı da aynı eve geri taşınıyor. Adam genç karısına, eski karısının tecrübelerinden faydalanmayı öneriyor ve geniş aile yaşantısı başlıyor. Aile oldukça geniş, öyle ki 24 de çocukları var. Çocuklar kime anne diyeceklerini bilmiyorlar. Yeni gelin "kim ne derse desin ben sizin annenizim" diyor çocuklara. Ama eski eşin çocukları yetiştirdiği söyleniyor. Baba ise eve para getiriyor, gerisine karışmıyor. Ortada kalan o güzelim çocuklar...

Hikaye: Ahmet Çakar

* * *

Seviyorum Ahmet Hoca'yı eğrisiyle doğrusuyla. Program kapanışında son cümlesi ben burdayım dedi zaten:

"Sürç-i lisan ettiysem affolmaya, az bile dedim..."